Enkele herinneringen |
|
Ik kan het mij niet (meer) herinneren, dat ik als lijk in het bos verstopt zat (zie kampvuurverhaal van Monique van Someren - red).
Ik heb in de loop der jaren bij verschillende groepen vele creaties vertolkt, van Klaas Vaak tot Oinkbeest op kampen met de kabouters en van ruimtevaarder tot heks bij de gidsenkampen. Het was een goede beslissing om als Cuneragroep deel te gaan uitmaken van Scouting-Oost 1.
Het lijkt een eeuwigheid geleden, maar als je over de website surft, komen toch wel veel herinneringen boven. Ik kan mij nog een leidingweekend herinneren rond 7 april 1973?, als alternatief voor een of andere districts- (of was het een landelijke?) activiteit, die niet doorging. Slapen in een tent. Het was stervenskoud, buiten erg nat, maar vooral berengezellig. Met Joop en Lyda, Ed, Ton en Gaby, Gerard, Els en Jan-Ben, Vera en niet te vergeten Hans Haayen en zijn vriendin/vrouw, haar naam weet ik niet meer. Er is een gevleugelde uitdrukking aan over gebleven: ‘veiligheid voor alles’. Of het gezellige verrassingsbezoekje met Gaby en Els aan het Beukenwoud, waar de verkenners op winterweekend waren. Er lag sneeuw, wat ik mij kan herinneren. Gelukkig dat wij terug naar huis konden en in onze warme bedjes konden slapen.
Aan het gidsen- en kabouterkamp in Ommen, heb ik ook natte herinneringen. De koeien die op een ochtend tussen de tenten doorholden, de grote hoeveelheid regen, zoveel dat de gidsen de laatste nacht binnen bij de kabouters hebben geslapen, terwijl Lyda en ik in onze tent op een ‘waterbed’ sliepen. Maar wat was de sfeer goed en wat hebben we gelachen.
Ik heb veel prettige herinneringen aan de familie Loef, waar ik ook heel wat uurtjes heb doorgebracht. Ach het waren vooral mooie jaren. Later ben ik nog een keer teruggeweest op de mooie locatie aan de Kruislaan, als cursusstaf voor Scouting Amsterdam.
75 jaar Scouting in Oost! Dat is een dikke felicitatie waard!
|