Kamplied van het Sherpa Stripkamp |
|
Op de melodie van het nummer van Les Poppies, 'Non non rien n'a changé'
1e couplet:
Het was het kamp van ons leven
dat vergeet je nooit
er zat maar één ding tegen
de muggen in het hooi
we hebben zoveel gelachen
dat is een feit
we hadden zoveel lol
helaas te weinig tijd.
Refrein:
Hé, hé, hé stripfiguur
je gaf ons menig prettig uur
hé, hé, hé stripfiguur
helaas was het van korte duur
hee hee, tralalalala
2e couplet:
Het bouwen van ons kamp
dat kostte heel wat zweet
maar we hielpen met z'n allen
dus waren zo gereed
een eigen zwembad
was er in de buurt
maar we werden door
een enge man begluurd
3e couplet (incompleet):
Op dinsdag en woensdag
leuk op hike geweest
gerollerskate een
gereden op een beest
........?
4e couplet (incompleet):
In de maling nemen
kan Karin O(ry) zo goed
zo hield ze bijvoorbeeld
de kampinspectie zoet
.......?
Dit lied is merendeels geschreven door Lea (dacht ik), Maria en ondergetekende tijdens onze nacht in een schapen/geiten/kippenstal, waar we dus tússen de beesten sliepen in het hooi, tijdens onze hike. We kwamen volledig verregend, moe van het verdwalen (en ik met een zere knie met verband er om heen dat inmiddels mijn been afknelde doordat het nat was geworden) daar aan en kregen spontaan de slappe lach dat we dáár moesten slapen. Van slapen kwam niet veel, want de zoon en dochter van de boer en boerin kwamen met hun trommel en tuba (geloof ik) hun muzikale kunsten vertonen en ons uit onze slaap houden. Diep in de nacht - toen de meesten eindelijk sliepen - is toen dit kamplied ontstaan. ("ssst stil nou" "jaha, het is bijna af" en nóg een couplet).
Ik ben benieuwd wie de rest van de tekst nog kent. Misschien komt het langzaam nog bij me boven, dan vul ik het aan.
Enne Maria en Judith, kennen jullie hem nog?
Een boswachter loopt door het bos en komt een stroper tegen die net een hert heeft geschoten en dat over zijn schouder heeft hangen. "Zo", zegt de boswachter "en wat heeft ú daar op uw schouder?" De stroper kijkt opzij naar zijn schouder en met een gezicht vol afschuw maakt hij een veegbeweging om het hert van zijn schouder te vegen en zegt "Hè gats, een beest!"
Bláuw hebben we hierom gelegen, vraag me niet waarom, maar we bleven erin! Gieren in een tentje!
En toen die koeien...wat wáren we bang van die beesten zeg, ik neem nooit meer een kortere route door een weiland vol koeien. Nooit geweten dat die beesten zo hard rennen kunnen. Ze hebben vast slagroom geproduceerd die dag! En wij ook zoiets...
Aan het eind van het kamp kregen we een door de leiding gemaakt stripboekje met daarin foto's van onze hoofden geplakt op stripfiguren. Ik herinner met de volgende bijpassende teksten nog:
- Zijn er nog kanjers op de rollerskateclub? (bij het figuurtje van ondergetekende)
- Ik heb een himalayagebergte op mijn arm (Monique?Sandra?)
- Hier komt de plasbrigade (meisje met blond kort haar.??)
- Ik ga wel even naar het C.T. (toenmalige vriendin van Luciën Scheers, Anita)
- Er moet meer CB (citroen brandewijn) in de sla (??)
Ik heb eigenlijk geen idee of er ook maar iemand is die zit te wachten op dit soort vage kampverhalen, dus zal ik het verder hierbij laten!
Mocht er nog behoefte zijn aan vage verslagen van andere kampen, bijvoorbeeld als welpenleiding (zoals over de striptease die Maria opvoerde, de polonaise 's nachts over de bedden van je welpjes, over de 'drieling' Chieltje, Jeroen en Sjoerd die mij als moeder hadden geadopteerd, over ons vliegende tapijt avontuur - ik weet nog steeds niet hoe dat ding in elkaar gefabriekt was, het vloog écht - of over ons compleet níet voorbereide kamp, waarin we (lees: de welpen) een detectivebureau oprichtten en wij 'heel toevallig' een bureau met alle toebehoren, inclusief typemachine etc. bij ons hadden... mocht er dus interesse zijn in dit soort wetenseigen(w)aardigheden, laat het me weten!
Groetjes van Edith Heins
Ik vond het in elk geval helemaal super om erbij te zijn!
En zoals ik al jaren terug eens zei:
Als ik bij scouting oost 1 binnenkom, dan valt er een warme deken om me heen. En dat is nog steeds zo, want ik was er laatst heel even... En weer dat gevoel van erbij horen.
Top, dank je wel aan iedereen die aan die geweldige sfeer heeft bijgedragen!
Groetjes en tot op de reünie!
|